Dersim’in Hozat ilçesine bağlı Akpınar köyünde yaşayan Sakine Konak, maddi imkansızlıklardan dolayı boş okul lojmanında, akrabası Kıymet Konak ise, kullanılmayan sınıfta yaşamını sürdürüyor. Okulun bir tarafında eşiyle birlikte Kıymet Konak, yan taraftaki tek odalı lojmanda ise 4 çocuğuyla birlikte Sakine Konak yaşıyor. Hayvancılık yaparak geçinmeye çalışan Sakine Konak ve Kıymet Konak, kaymakamlığa yaptıkları başvuru sonucunda okulla yerleşmelerine izin verildi. Sakine Konak ve Kıymet Konak, okul ve lojmanda yaşamanın zorluklarını anlattı.

 

TEK GÖZ ODADA YAŞAM

 

2012 yılında eşini kaybeden Sakine Konak, daha önce akrabasının evinde yaşadığını belirtti. Tek göz odada hiçbir yere kımıldamadan yaşadıklarını dile getiren Konak, “Doğma büyüme buralıyım. 20 yıldan fazla kayınımın evinde yaşadık. Onlar İstanbul’da yaşıyordu. Bu yılda geleceklerini söyledikleri için mecbur çıktık. Bir arada yaşayamazdık. İlk geldiğimde elektrik yoktu. Çok büyük sıkıntılar yaşadık. Kaymakama ‘bize bir yer tahsil etsin ev yapalım’ diye başvuru yaptık. Bize burayı verdiler. ‘Oturabileceğin kadar otur’ dediler. Yarın veya başka bir zaman çık diyebilirler. O zaman nereye gideceğim. Maddi durumumuz yok, mecbur buraya geldik. Kış koşullarında nereye gidebilirdik? Sıkıntı çok burası tek kişilik ama 4 kişiyiz, yaşamaya çalışıyoruz. Yerimiz yok, çocuklarımla birlikte iç içe yatıyoruz. İlk geldiğimde iki ay elektriksiz kaldım. Telefonumu şarj etmek için hep komşularıma gidip geldim. Yetkililer bize yardımcı olsunlar. Başımızı koyacak bir evimiz olsun istiyoruz, artık bu fakir halkı görsünler” dedi.

 

‘DÖNÜŞ OLMUYOR’

 

Daha önce Elazığ’da yaşadıklarını söyleyen Kıymet Konak ise maddi sıkıntılardan dolayı 2006 yılında köylerine geri döndüklerini belirtti. Şimdi ise yardım severlerden aldığı hayvanlar ile saman satarak geçimlerini sağladığını ifade eden Konak, eşiyle birlikte okulun bir sınıfında yaşıyor. “İçinde oturacağımız bir evimiz yok. Seçim veya bir memur, bakan geldiğinde bize söz veriyorlar. Fakat bir daha dönüşü olmuyor. Oyumuzu da veriyoruz yine ortada kalıyoruz. Ne benim ne de eşimin aylık bir geliri yok. Hayvanları beslemek için yem alıyoruz. Gelirimiz olsa iki göz oda yapardık. Bu okulun banyo ve lavabosu dışarıda. Sınıfın içine perde çektim. Çocuklarım geliyor, ben de bu perdenin arkasında uyuyorum. Kızım, damadım, kardeşim, babam kim gelse aynı odada kalıyoruz. Bu durumun ne kadar zor olduğunu ancak biz biliriz. Kaymakamlığa yardım istemek için gidiyorum. Diyor senin koyunların var, koyunların yeter. Ben koyunları ne yapayım? Benim eşim kalp hastası, bende astım hastasıyım. Yetkiler bize yardım etmiyor, söz verildikten sonra da geri dönüş yapmıyor” diyerek yardım talebinde bulundu.