IĞDIR - Çatak'ta iki ayrı toplu mezarda bulunan 27 PKK’liden Abdullah Gürtekin’in kemiklerinin verilmemesine tepki gösteren kardeşi Eylem Gürtekin, “Neden insanların cenazelerini vermiyorsunuz?” diye sordu. 

 

Van’ın Çatak ilçe kırsalındaki Görentaş Yaylası’nda 12 Ekim 1998’de çıkan çatışmada yaşamını yitiren ve toplu bir şekilde defnedilen PKK’lilere ait kemiklerin birleştirilmesi talebiyle açılan davanın 20 Nisan’da görülen 31’inci duruşmasında “kemiklerin iade” talebi reddedildi. Çatak Sulh Hukuk Mahkemesi, kararın gerekçesini daha sonra açıklayacağını ve kararın kesinleşmesi halinde adli emanette tutulan kemiklerin gömülmek üzere Çatak Kaymakamlığı’na teslim edilmesine karar verdi. Verilen karara ilişkin konuşan yaşamını yitiren PKK’lilerden Abdullah Gürtekin’in kardeşi Eylem Gürtekin, cenazelerini almanın en doğal hakları olduğunu belirterek, aileler olarak bu sürecin takipçisi olacaklarını söyledi. 

 

CENAZELERE İŞKENCE

 

Kardeşine ait bir mezar taşının bile olmadığını belirten Gürtekin, “Tamam öldürmüşsünüz ama hiç olmazsa bırakın bu aileler kemiklerini alsın. Sadece bunu istiyoruz. Ve bunun için ne gerekiyorsa yapacağız. Duruma ilişkin davalar açılıp, avukatlar tutuldu. Kardeşime ait bir mezar taşı olsun istiyoruz. Zaten bu saatten sonra bir şeyleri geri çeviremeyiz. Davalar açıldığında bize kardeşimin cenazesine ait fotoğraflar gösterildi. Çok ağır bir süreç geçirdik. Cenazelere hem işkence yapılmış, hem canından can alınmış hem de onu fotoğraflayıp sana gösteriyorlar. Bu çok acı bir şey. Bunları herkes göremez ama biz gördük. Biz gördüklerimizi hiçbir zaman unutamayacağız” dedi. 

 

‘ÇOK YIPRATTI’

 

Başlattıkları hukuki süreçten herhangi olumlu bir sonuç alamadıklarını vurgulayan Gürtekin, bu duruma çok üzüldüklerini ve ne olursa olsun bir mezarlarının olması gerektiğini söyledi. Gürtekin, “Bayramlarda ziyaret edebileceğimiz, gidip dua okuyabileceğimiz bir mezar olsun istedik ama yok. En çok annem için bunu istiyorum. Çünkü bu süreçte ailecek çok kötü şeyler yaşadık. Kardeşimin öldürüldüğünü çok sonradan öğrendik. Oraya gidip nasıl öldürüldüğünü öğrendik. Çok kötü bir şeydi. Evet, bu savaşın içerisindeydik ama bunu birebir görmek başkaydı. Yaşananları oradaki insanlardan dinlemek ve gazete sayfalarına düşen o yazıları okumak bile tüylerimi ürpertiyor. Oraya gelen her aile, cenazesine ait bir şey arıyordu. Kemik parçalarını gördük ve bu durum tarifi olmayan bir duygu. O an benim için hayatın bitiş noktası dediğimiz bir andı. Bu süreç hepimizi çok yıprattı” diye konuştu.

 

İNSAN ÖLÜDEN KORKAR MI?

 

Yaşanan süreçte hukukun çok kötü işlediğini dile getiren Gürtekin, öldürülen kişilerin görüntülerinin ailelerine gösterilmesinin hukuk dışı bir davranış olduğunu söyledi. Gürtekin, “Aile olarak yaralıyız. Süreç her gün giderek kötü oluyor. Kardeşimle gurur duyuyorum. İnsan ölüden bu kadar korkar mı? Bence korkmamalı. Zulüm edeceğiniz kadar etmişsiniz zaten. Ama buna rağmen neden insanların cenazelerini vermiyorsunuz. Bu çok acı bir şey” diye konuştu.  

 

Gürtekin, bu sürecin takipçisi olacaklarını söyledi.