ANKARA - Abdullah Öcalan'ın çağrısıyla başlayan sürece destek veren İtalyan Tarihçi Emilio Gentile, “PKK’nin adımları insanlığa daha iyi bir dünya sunma umudunu yeniden yeşertti” dedi.

 

İtalyan Tarihçi Emilio Gentile, Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan'ın 27 Şubat'taki çağrısıyla başlayan Barış ve Demokratik Toplum Süreci'ne ilişkin Halkların Eşitlik ve Demokrasi Partisi’ne (DEM Parti) bir destek mesajı gönderdi.

 

Gentile'nin mesajı şöyle: "Bu yılın sonunda acımasız savaşlar, etnik temizlik, azınlıklara yönelik zulüm ve modern dünyanın ilk demokrasisinde bile yükselen otoriterlik dalgasının yaşandığı bir dönemde PKK’nin Mayıs ayında kendini feshederek yüzyıllardır süregelen Kürt sorununa barışçıl ve demokratik bir çözümün önünü açma kararı alması ve kısa süre önce Zohran Mamdani’nin New York belediye başkanı olarak demokratik bir şekilde seçilmesi, insanlığa daha iyi bir dünya sunma umudunu yeniden yeşertti. Ama dürüst olmalıyım: Kırk yıldır çağdaş dönemin insanlıktan çıkarma süreçlerini inceleyen bir tarihçi olarak, umudun sürekli var olduğunu söyleyemem. Kendime “neşeli bir kötümser” diyorum... Üçüncü Milenyum'un ilk çeyreğinde, gerçekler bana pek fazla sevinç nedeni sunmadı; tam tersine, barışın ve ‘halkın halk tarafından yönetildiği’ demokrasinin geleceğine dair kötümserliğimi artırdı. Yine de Kürt halkına en içten dileklerimi sunmakta samimiyim. Neşeli bir kötümser olarak, kendime Abraham Lincoln’ün şu sözünü sık sık hatırlatırım: ‘Yeryüzünün son, en iyi umudunu ya onurluca kurtarabiliriz ya da utanç verici biçimde kaybedebiliriz.”

 

GENTİLE KİMDİR?

 

Emilio Gentile, 1946 yılında İtalya’nın Bojano kentinde doğmuş İtalyan bir tarihçidir. Roma “La Sapienza” Üniversitesi’nde çağdaş tarih profesörü olarak görev yapmış olan Gentile, özellikle faşizm, totalitarizm, milliyetçilik ve siyaset-din ilişkileri üzerine yaptığı kapsamlı araştırmalarla tanınır. Çalışmalarında faşizmi yalnızca bir siyasal rejim değil, aynı zamanda modern çağın bir “religione politica”sı, yani “siyasal dini” olarak ele alır. Bu yaklaşımıyla, 20. yüzyıl İtalyan tarihine ve totalitarizm teorilerine önemli katkılar sağlamıştır. Başlıca eserleri arasında Il culto del littorio (1993), La via italiana al totalitarismo (1995), Le religioni della politica (2001), Fascismo. Storia e interpretazione (2002), La democrazia di Dio (2006), Il mito dello Stato nuovo (2010), Contro Cesare (2010) ve Il capo e la folla. La genesi della democrazia recitativa (2016) yer alır. Gentile’nin eserleri, faşizmin ideolojik temellerine, simgesel yapısına ve modern siyasetle kurduğu kültürel bağlara ilişkin temel kaynaklar arasında kabul edilir.